Azotofiksacija
Dušik (N2) je najčešći plin u atmosferi (≈78%). Dušik je biljkama potreban za sintezu aminokiselina, odnosno proteina. Međutim, dušik se u atmosferi nalazi u obliku u kojem ga biljka ne može apsorbirati. Biljkama je dostupan samo u obliku amonijaka i nitrata. Bakterije (tzv. fiksatori dušika) i neke vrste algi imaju sposobnost pretvaranja (redukcije) dušika iz inertnog oblika N2 u NH4 (amonijak) i tako ga učiniti dostupnim biljci. Bakterije koje fiksiraju dušik mogu biti slobodne i simbionti. Simbioti žive u zajednici s biljkom, od nje uzimaju šećere kao izvor energije iz vlastitih procesa, a biljka daje dušik za izgradnju proteina.
